- خورد و خواب (خوَرْ / خُرْ دُ خوا / خا)
خور و خواب. عمل خوردن و خوابیدن:
شه آن به بر دانش آرد شتاب
نباید که بفریبدش خورد و خواب.
نظامی.
مشو چون خر بخورد و خواب خرسند
اگر خود گربه باشد دل در او بند.
نظامی.
چهل روز باشد که بی خورد و خواب
ستیزیم با ابر و با آفتاب.
نظامی.
چو آسود روزی دو شاه از شتاب
ستد داد دیرینه از خورد و خواب.
نظامی.
چو انسان نداند بجز خورد و خواب
کدامش فضیلت بود بر دواب.
سعدی (بوستان).
همه همت من مقصور بر خورد و خواب بود. (انیس الطالبین)
شه آن به بر دانش آرد شتاب
نباید که بفریبدش خورد و خواب.
نظامی.
مشو چون خر بخورد و خواب خرسند
اگر خود گربه باشد دل در او بند.
نظامی.
چهل روز باشد که بی خورد و خواب
ستیزیم با ابر و با آفتاب.
نظامی.
چو آسود روزی دو شاه از شتاب
ستد داد دیرینه از خورد و خواب.
نظامی.
چو انسان نداند بجز خورد و خواب
کدامش فضیلت بود بر دواب.
سعدی (بوستان).
همه همت من مقصور بر خورد و خواب بود. (انیس الطالبین)